artluk

artluk

Wydawca: Stowarzyszenie Kulturalne ARTES

REDAGUJE ZESPÓŁ:
Beata Dąbrowska (sekretarz redakcji), Andrzej Dudek-Durer, Magdalena Durda, Katarzyna Jeleń, Jacek Kasprzycki (zastępca red.nacz. ds. organizacyjnych), Agnieszka Kluczewska, Hanna Kostołowska ( (zastępca red.nacz. ds. artystycznych, Paweł Łubowski (redaktor naczelny), Andrzej Mazurkiewicz, Krzysztof Moraczewski, Joanna Pokorna-Pietras, Jerzy Truszkowwski, Jerzy Olek, Piotr Wełmiński.

OPRACOWANIE PLASTYCZNE:

Wojciech Kuberski, Jadwiga Jotejko, Paweł Łubowski

WSPÓŁPRACA:

Wojciech Bałus, Malina Barcikowska, Christine Coquillat (Paryż), Daria Kołacka (Bazylea), Roman Kubicki, Zuzanna Mannke (Essen), Michał Mencfel, Ola Paradowska, Kazimierz Piotrowski, Józef Robakowski, Olga Sienko (Londyn), Tadeusz Sawa-Borysławski, Marek Sobczyk (Praga), Grzegorz Sztabiński, Krzysztof Stanisławski, Miško Šuvaković (Belgrad).

Historia i działalność Stowarzyszenia Kulturalnego ARTES

Stowarzyszenie Kulturalne ARTES powstało z inicjatywy artystów reprezentujących różne dziedziny (malarstwo, grafikę, film, muzykę) i teoretyków sztuki. Zajmujemy się szeroko pojętą działalnością kulturalną – działalnością wystawienniczą, wydawniczą, galeryjną i organizacyjną różnego rodzaju inicjatyw kulturalnych. Zgodnie ze statutem S.K.ARTES ma propagować sztukę współczesną, pomagać młodym twórcom jak i promować sztukę polską poza granicami kraju.

Stowarzyszenie Kulturalne ARTES powstało w 1998 r., a zostało zarejestrowane przez Sąd Okręgowy w Poznaniu w listopadzie 1999 r. S.K.ARTES współpracuje w korporacji stowarzyszeń z Fördergemeinschaft ARTEON eV, kierowanego przez Alexandre Holownię (zarejestrowane w Niemczech) i współpracowało z Arteon-New Jork (od 11 września nie istnieje, gdyż jego siedziba znajdowała się na 80 piętrze WTC w Nowym Jorku) .

W latach 1999 –2001 zarejestrowaliśmy wiele imprez plastycznych jak i wywiadów z wybitnymi artystami na kilkudziesięciu kasetach profesjonalnego systemu BETACAM SP. W latach 1999 i 2000 zrealizowaliśmy na zlecenie Galerii Miejskiej „Arsenał” 6 półgodzinnych filmów pt. „Sztuka końca wieku”. Dzięki pozyskanym w ten sposób funduszom, mogliśmy powołać do życia pismo o sztuce współczesnej „ARTeon”, które przez pierwszy rok istnienia wydawane było jako kwartalnik. W 2000 r. zostało ono zakupione przez prywatnego wydawcę i „ARTeon” stał się miesięcznikiem docierającym do czytelników w profesjonalnej sieci dystrybucji, a członkowie S. K.ARTES mogli w sposób zawodowy wykonywać swoje powołanie. Przez 4 lata istnienia „ARTeon” zwiększył swoją sprzedaż do 70 proc. Współpraca z DWK trwała do 2006 roku.

Już na początku naszej działalności zrealizowaliśmy wystawy międzynarodowe np.: w Galerii Cork w Lincoln Center na Manhattanie w Nowym Jorku 1999 r.) i p.t. „Imagine” w Kassel w 2000 r. (kuratorką i organizatorką tych wystaw była Alexandra Holownia).

Zorganizowaliśmy kilka znaczących wystaw plastycznych na terenie Polski. W 2002 roku wystawę młodego malarstwa „Figuranci” w galerii Inner Spaces promując artystów zaczynającym drogę twórczą. Była to wystawa „Kolekcji ARTeonu” utworzonej wspólnie z magazynem o sztuce ARTeon. Wzięli w niej udział: Adam Adach, Agnieszka Balewska, Andrzej Bobrowski, Mariusz Dąbrowski, Jacek Dłużewski, Marek Firek Rafał Jakubowicz, Marcin Kędzierski, Robert Maciejuk, Ireneusz Stelmach, Grzegorz Sztwiertnia, Sławomir Toman. Wystawa ta została eksponowana później w Bałtyckim Centrum Sztuki w Ustce i galerii „Otwarta Pracownia” w Krakowie. W październiku 2002 r. zorganizowaliśmy wraz z austriackim stowarzyszeniem FLUSS-NÖ Fotoinitiative, Austriackim Forum Kultury, Ministerstwem Kultury Austrii i polskim Ministerstwem Kultury i Sztuki wymianę wystaw artystów polskich i austriackich w Wiedniu, Poznaniu oraz Warszawie. Dzięki tej inicjatywie w Poznaniu w Galerii Miejskiej „Arsenał” można było podziwiać dzieła najlepszych artystów austriackich. W Wiedniu pokazaliśmy artystów polskich takich jak: Jan Berdyszak, Irena Nawrot, Jacek Kasprzycki, Barbara Konopka, Józef Robakowski, Zygmunt Rytka, Alicja Żebrowska, Artur Żmijewski, Monika Wiechowska. Kuratorami tych wystaw byli Heinz Cibulka i Paweł Łubowski

S.K.ARTES było współorganizatorem pierwszej w Polsce wystawy akcjonistów wiedeńskich pt. „Akcjonizm wiedeński w czterech odsłonach: Brus, Mühl, Schwarzkogler, Nitsch” (maj 2004 r.) jaki i austriackiej grupy artystycznej „alien prodaction” (listopad 2004 r.) w Galerii Szyperska w Poznaniu. Kuratorem obu wystaw była Marta Smolińska-Byczuk W 2002 roku byliśmy producentem niskobudżetowego filmu fabularnego „Ewa” z udziałem aktorów poznańskich teatrów w reżyserii Mikołaja Talarczyka. W kwietniu 2003 r. na Warszawskim Festiwalu Krótkometrażowych Filmów Fabularnych Oskariada film ten został uhonorowany I nagrodą. Otrzymał też nagrody specjalne za reżyserię i scenariusz oraz wyróżnienie dla Maliny Prześlugi za główną rolę. W 2004 roku film ten był prezentowany na Filmowym Festiwalu w Gdyni.

S.K. ARTES było organizatorem dwóch sympozjów.Pierwsze sympozjum odbyło się w dniach 27-29 maja 2002 r. w Poznaniu Wystąpiło 18 referentów, reprezentujących 10 polskich pism o sztuce i środowisko naukowe poznańskiego Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. W sympozjum p.t. „Kondycja polskiej sztuki współczesnej, ze szczególnym uwzględnieniem rynku pism o sztuce” udział wzięły: „ARTeon”, „ART&Business”, „Artemix”, „Format”, „Gazeta Malarzy i Poetów”, „Hysterics”, „Odra”, „Opcje”, „Pokaz”, „Pro Arte”, „Słynne pismo we wtorek”. Współorganizatorami byli : Urząd Miejski w Poznaniu, Centrum, Sztuki Współczesnej Inner Spaces, Instytut Filozofii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, Wydział Edukacji Artystycznej Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Sympozjum towarzyszyła wystawa młodego malarstwa p.t. „Figuranci”. W dniach 28-29 sierpnia 2005 r. odbyło się Międzynarodowe Sympozjum Pism o Sztuce „Wspólnota a tożsamość – problemy integracji w sztukach wizualnych”, zorganizowane przez Stowarzyszenie Kulturalne ARTES we współpracy z magazynem o sztuce „ARTeon”. Prezentacje wydawanych w środkowo-wschodniej Europie pism o sztuce, a także wystąpienia o charakterze teoretycznym (prof. Grzegorz Sztabiński) czy historycznym (Krzysztof Stanisławski) stanowiły punkt wyjścia dyskusji dotykającej z kolei szeroko pojętej problematyki związanej z kondycją sztuki współczesnej. Rozważano napięcie pomiędzy możliwością zachowania tożsamości we wspólnocie, a także rolę sztuk wizualnych w wielopoziomowym procesie integracji tej części Europy. Obok „ARTeonu” rodzimy rynek pism o sztuce reprezentowały: „Obieg” (Grzegorz Borkowski), „Rita Baum” (Roman Bromboszcz), „Gazeta Malarzy i Poetów” (Ryszard K. Przybylski, Wojciech Makowiecki), „Fotografia” (Ireneusz Zjeżdżałka) oraz „Format” (Andrzej Saj). Dzięki obecności redaktorów pism o sztuce z Czech (Jiří Ptáček, William Hollister; „Umĕlec”), Rumunii (Alina Şerban; „ArhiText”) i Litwy (Danute Zoviene; „Daile”) stawiano propozycje realizacji konkretnych projektów dotyczących nawiązania ścisłej współpracy w celu propagowania sztuki naszych sąsiadów w Polsce i odwrotnie – informowania o ciekawych zjawiskach czytelnych w sztuce polskiej w krajach ościennych.

Sympozjum towarzyszyła wystawa artystów środowiska poznańskiego „Wartości Poznania” w Galerii Szyperska. Wystawa obejmowała dokonania artystów poznańskich, z różnych generacji i pokoleń. Zaproszeni zostali artyści: Jan Berdyszak, Andrzej Bobrowski, Rafał Jakubowicz, Izabella Gustowska, Leszek Knaflewski, Maciej Kozłowski, Piotr C. Kowalski, Andrzej Maciej Łubowski, Wojciech Müller, Sonia Rammer, Jan Świtka Kuratorem była: Anna Borzeskowska, a autorem wstępu do wystawy prof. Roman Kubicki. Wystawa zorganizowana została we współpracy z Zarządem Okręgu Poznańskiego ZPAP, Fundacją Wspierania Twórczości Kultury i Sztuki ARS i Klubu Zak

Głównym zadaniem na jakim skoncentrowało się Stowarzyszenie Kulturalne ARTES w roku 2006 było wydanie czasopisma o sztuce „artluk” Przygotowania trwały od marca 2006 roku. Członkowie stowarzyszenia zaprojektowali od strony merytorycznej i plastycznej całość pisma nieodpłatnie. Hasłem pisma jest „Sztuka na spad”, czyli „artluk” miał być otwarty na wszystkie opcje artystyczne, wolny od stereotypów, prezentujący różne dziedziny twórczości, bez granic i ram, w którym jedynym ograniczeniem są wymiary stron. Hasło to miało też inspirować opracowanie graficzne pisma. Pierwszy numer wydaliśmy we wrześniu 2016 roku przy współpracy Okręgu Poznańskiego ZPAP. W listopadzie 2006 roku Stowarzyszenie Kulturalne ARTES zawarło umowę licencyjną z Zarządem Głównym ZPAP w Warszawie i przez kolejne 4 lata kwartalnik „artluk” wydawany był przez Związek. W 2006 r. S.K.ARTES współpracowało też przy wydaniu zbioru esejów prof. Romana Kubickiego pt. „Pierścienie Gygesa”

W następnym roku Stowarzyszenie Kulturalne ARTES było organizatorem wystawy p.t. „Płótno i ekran”. Wystawa przedstawiła prace w technikach współczesnych (film, fotografia, wideo, wideoinstalacja, sztuka komputerowa) artystów pracujących w technikach tradycyjnych (malarstwo, rysunek grafika, rzeźba).Wielu artystów poza swoimi osiągnięciami w sztukach plastycznych sięga też po aparat fotograficzny, kamerę i komputer. Wystawa ta pokazała jak różne dziedziny sztuki wpływają nawzajem na siebie. Zaproszeni artyści to: Józef Robakowski, Jan Rylke, Jacek Kasprzycki, Teresa Murak, Jerzy Truszkowski, Marek Sobczyk.

W 2011 nie przedłużono umowy licencyjnej z Zarządem Głównym ZPAP. Została podpisana umowa z CSW w Toruniu. Od 2012 r. „artluk” wydawany jest przez S. K. ARTES. W 2012 r. Stowarzyszenie Kulturalne ARTES wydało pozycję książkową p.t. „Samotnik z Rybitw. Rzecz o Julianie Bossie-Gosławskim”. Projekt był współfinansowany przez Samorząd Województwa Wielkopolskiego, Galerię Miejską Arsenał w Poznaniu, Urząd Gminy Łubowo i kancelarię adwokacką Krzysztofa Szkurata.

W roku 2013 Stowarzyszenie Kulturalne ARTES zrealizowało dwa zadania. Wydało 3 numery kwartalnika „artluk”, w tym jeden podwójny. Zadanie to było dofinansowane również przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego Drugie zadanie - publikacja książki Jerzego Olka „7 od/za/słon iluzji” zostało dofinansowane w ramach Programu Narodowego Centrum Kultury – Kultura – Interwencja

W 2014 roku Stowarzyszenie wydało 2 podwójne numery kwartalnika „artluk”. Projekt ten był dofinansowane przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W sumie przez przeszło 8 lat wydaliśmy 32 numery kwartalnika „artluk” w formie papierowej.

WYDAWCA:

Stowarzyszenie Kulturalne ARTES

os. Bolesława Śmiałego 1d/145

60-682 Poznań

Max Skorwider (ur. 1980) – artysta grafik, działa w dziedzinie plakatu, projektowania, grafiki warsztatowej, instalacji, malarstwa, ilustracji prasowej. absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu, w 2003 r. stypendysta erasmus Granada, w 2003 r. wizytujący artysta na uniwersytecie w Knoxville, USA 2007 r. stypendysta Erasmus - Akademia Sztuk Pięknych Bratysława, Słowacja. Pracuje na stanowisku asystenta w ASP w Poznaniu w pracowni litografii, na wydziale grafiki. Aktywny uczestnik wystaw i laureat wielu konkursów w Polsce i na świecie. Wraz z Agnieszką Cholewińską tworzy duet artystyczny AGIMAX,
Z Maciejem Kurakiem Prowadzi Galerie Niewielka w Poznaniu.

Jacek Kasprzycki (ur. 1950) – jako artysta uprawia malarstwo, grafikę, wideoart, pisze scenariusze i realizuje filmy. Absolwent PWSSP w Poznaniu i PWSF,TV i T w Łodzi. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków, Stowarzyszenia Filmowców Polskich i Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Współtwórca i redaktor czasopism o sztuce ARTeon i artluk.. Zajmuje się też publicystyką kulturalną. Filmy realizuje wraz z Tamarą Sorbian, reżyserem i scenarzystą filmowym, autorką scenariuszy, obrazów dokumentalnych i animacji. Jest też autorem muzyki do wielu swych realizacji i wykonawcą bluesa. Jego prace cechuje pewna doza pozornej publicystyki, pod warstwą której kryje się sceptycyzm i ironia wobec „totalitarnych” mechanizmów współcześnie nam panującej - pozornie demokratycznej kultury.

Marek Sobczyk (ur. 1955), malarz, teoretyk sztuki, akcjoner, projektant graficzny, pedagog. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie, studiując w pracowni Stefana Gierowskiego. Współtworzył legendarną formację artystyczną „Gruppa”, która jako pierwsza wpisała się w nurt postawangardowy w malarstwie polskim końca XX wieku. Poza malarstwem tworzy instalacje i obiekty przestrzenne. Pisze teksty teoretyczne i literackie. Autor wielu publikacji książkowych (Uproszczenie sztuki, Kurs sublimacji).

Wojciech Bałus, historyk sztuki, profesor zwyczajny w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zajmuje się teorią i historią sztuki XIX i XX wieku (architektura, malarstwo, sztuka ogrodowa, sztuka sakralna). Redaktor rocznika „Modus. Prace z Historii Sztuki” i serii „Ars Vetus et Nova”. Członek rady redakcyjnej czasopisma „Centropa. A journal of Central European architecture and related arts” (Nowy Jork). Autor książek: Mundus melancholicus. Melancholiczny świat w zwierciadle sztuki (1996), Malarstwo sakralne (2001), Figury losu (2002), Krakau zwischen Traditionen und Wegen in die Moderne. Zur Geschichte der Architektur und der öffentlichen Grünanlagen im 19. Jahrhundert (2003), Sztuka sakralna Krakowa w wieku XIX. Część pierwsza (współautor, 2004), Sztuka sakralna Krakowa w wieku XIX. Część druga: Matejko i Wyspiański (2007). Członek rzeczywisty Hessische Akademie der Planung und Forschung im ländlichen Raum, prezydent Polskiego Komitetu Narodowego Corpus Vitrearum, członek AICA.

Agnieszka Gryska, historyk sztuki, doktorantka w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, zainteresowana architekturą jako czynnikiem kształtującym przestrzeń ludzkiej egzystencji, ze wskazaniem na architekturę nowoczesną. Stypendystka Fundacji UAM.

Paweł Łubowski (ur. 1955) artysta malarz, fotografik, twórca multimediów, publicysta, twórca i redaktor naczelny pism o sztuce: „ARTeon” (1998−2006), „artluk” (od 2006 - obecnie), „CoCAin…..” (od 2012). Ukończył Państwową Wyższa Szkołę Sztuk Plastycznych (obecnie Uniwersytet Artystyczny) w Poznaniu dyplomem w pracowni prof. Jerzego Schmitda. Stypendium Communauté Française w Belgii i staż w l'’Académie Royale des Beaux-Arts w Brukseli w pracowni malarstwa André Ruelle'’a. Doktoryzował się na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1991 awansowany do stopnia podporucznika Wojska Polskiego. 45 wystaw indywidualnych, brał udział w wielu wystawach zbiorowych w kraju i zagranicą. Laureat wielu konkursów malarskich, wydawniczych i grafiki prasowej. Współzałożyciel Galerii Szyperska w Poznaniu, którą prowadził do 2010 r. W latach 2010 - 2014 dyrektor Centrum Sztuki Współczesnej „Znaki Czasu” w Toruniu. Współzałożyciel Stowarzyszenia Kulturalnego ARTES, którego był prezesem do 2011 r.

Justine Price, historyk sztuki i krytyk artystyczny. Mieszka w Nowym Jorku. Szeroki krąg jej zainteresowań badawczych obejmuje – poza sztuką współczesną – XIX- i XX-wieczne malarstwo amerykańskie, teorię i krytykę sztuki oraz historię fotografii. Opublikowała teksty do katalogów wystaw poświęcone malarzom takim jak Oscar Bluemner, Helen Frankenthaler czy Joan Mitchell oraz dłuższe eseje na tematy: fotografii współczesnej, twórczości Waltera Benjamina oraz surrealistów. Obecnie pracuje nad monografią przedstawiciela pop-artu Roya Lichtensteina. Jako adiunkt wykłada historię sztuki na Wydziale Sztuk Pięknych w Canisius College w Buffalo (stan Nowy Jork, USA).

Miško Šuvaković (ur. 1954 w Belgradzie), współzałożyciel i członek konceptualnej artystycznej Grupy 143 (1975-80), a także nieformalnej instytucji teoretycznej i artystycznej „Community for Space Investigation” (1982-89). Członek platformy teoretycznej TkH (Walking Theory; od 2000). Wykłada estetykę i teorię sztuki jako profesor Wydziału Muzycznego Uniwersytetu Sztuk Pięknych w Belgradzie, a także teorii sztuki oraz kultury na Studiach Interdyscyplinarnych tegoż uniwersytetu. Autor 25 publikacji książkowych w jezykach: serbskim, chorwackim, słoweńskim i angielskim. Ostatnio ukazały się: Impossible Histories (MIT Press, Cambridge, Massachusetts, 2003), Pojmovnik suvremene umjetnosti (Horetzky, Zagrzeb, 2005), Konceptualna
umetnost (MSUV, Novi Sad, 2007) oraz Epistemology of Art (TkH, Belgrad)

Marta Smolińska-Byczuk, historyk i krytyk sztuki, adiunkt w Zakładzie Historii Sztuki Nowoczesnej Katedry Historii Sztuki i Kultury UMK w Toruniu, autorka książki Młody Mehoffer, kurator wystaw sztuki współczesnej. Interesuje się sztuką XIX i XX wieku (z akcentem na ewolucję nieprzedstawiającego obrazu sztalugowego), a także tekstami Zbigniewa Herberta o sztuce.

Andrzej Kostołowski (ur. 1940), teoretyk i krytyk sztuki, brał czynny udział w ruchu konceptualnym w latach 70., były kustosz i dyrektor Muzeum Adama Mickiewicza w Śmiełowie – oddziału Muzeum Narodowego w Poznaniu (w latach 1975–2006), pedagog ASP we Wrocławiu i ASP w Poznaniu, członek Stowarzyszenia Artystycznego „Grupa Krakowska”, z wykształcenia leśnik i historyk sztuki. Propagator osiągnięć rodzimych artystów z kręgów najbardziej oryginalnych i nowatorskich nurtów sztuki polskiej, aktualnych w sztuce światowej. Nie do przecenienia są również jego zasługi dla Muzeum Adama Mickiewicza w Śmiełowie. Andrzej Kostołowski został pierwszym kierownikiem tej placówki i początkowo skromną wystawę z poznańskich zbiorów rozwinął po kilku latach w ekspozycję mającą charakter sztuki ogrodu.

Krzysztof Moraczewski, doktor habilitowany, pracownik naukowo-dydaktyczny Instytutu Kulturoznawstwa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie prowadzi zajęcia dotyczące historii sztuki i muzyki XX wieku. Zajmuje się badaniami nad kulturą muzyczną i teorią kultury oraz podstawami metodologicznymi nauk o kulturze i historii kultury. Autor Sztuki muzycznej jako dziedziny kultury.

Jerzy Olek zajmuje się przestrzenią wielorako rozumianą i wyobrażaną. Jej subiektywne imaginacje obrazuje rysunkiem, fotografią, lustrzanym odbiciem, graficznym odciskiem, komputerowym drukiem. Tworzy obiekty, rozbudowane struktury wizualne i instalacje. Pozwala objawiać się przypadkowi i wyzwalać naturalnej kreatywności mediów. Sztukę traktuje jako niekończący się proces, inspirowany konglomeratem wcześniejszych zdarzeń, a wyzwalany własnymi, nie do końca spełniającymi się doświadczeniami. Urodził się w Sanoku, wychowywał w Bieszczadach. Najchętniej przebywa w Starym Gierałtowie, choć mieszka we Wrocławiu, a pracuje w Poznaniu. Wystawia, publikuje, wykłada.

Ewelina Jarosz ukończyła studia na kierunku historia sztuki i kultury Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, obecnie doktorantka w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Całe życie czuła, że jest pisarką. Reszta doświadczenia prędzej czy później do tego się sprowadza. Co innego pisać teksty naukowe, co innego opowiadania. Tekst naukowy jest pożywką dla unerwienia intelektu przede wszystkim, tekst literacki czyta się całą dyspozycyjnością wyobraźni i cielesności. Daleka jest od jednoznacznego przesądzania, z pewnością jednak w jej przypadku po pisaniu „naukowym” nadal coś zalega, a zwłaszcza o poranku. Krytyka artystyczna również nie wystarcza. Pisze głównie opowiadania, lecz pojawiają się inne formy: wiersz, dramat, coś pomiędzy kroniką snu i felietonem, najróżniejsze

Sebastian Dudzik (ur. 1972), historyk sztuki, adiunkt w Katedrze Historii Sztuki i Kultury UMK w Toruniu. Doktorat obronił w 2006 roku na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W obszarze jego zainteresowań badawczych znajduje się zarówno mecenat artystyczny i kultura przedmiotu czasów nowożytnych, jak i historia oraz teoria grafiki artystycznej oraz mediów cyfrowych. Aktualnie zajmuje się także problemem strategii wystawienniczych i kolekcjonerskich nowych mediów.

Anna Markowska, historyk i krytyk sztuki, profesor Uniwersytetu Wrocławskiego, autorka licznych artykułów oraz trzech książek o sztuce polskiej okresu PRL-u. Teksty jednoznacznie wskazują, że jest wielbicielką Jadwigi Maziarskiej, Jonasza Sterna, Andrzeja Wróblewskiego, Zbigniewa Libery oraz Oskara Dawickiego. Ku własnemu zdziwieniu, ostatnio cały semestr wykładów poświęciła malarstwu europejskiemu – od Luca Tuymansa do Marlene Dumas. Jej najnowsza książka, Komedia sublimacji. Granica współczesności a etos realności w sztuce amerykańskiej, ukaże się wkrótce nakładem warszawskiego Wydawnictwa DiG. Znak szczególny: porusza się bardzo ostrożnie dużym autem na rejestracji krakowskiej.

Daria Kołacka (ur. 1973), zajmuje się sztuką współczesną w kontekście interdyscyplinarności, szczególnie jej związków z fotografią i tańcem. Skończyła studia kulturoznawcze w Poznaniu i obroniła doktorat na temat twórczości Alberta Giacomettiego w poznańskim Instytucie Historii Sztuki. Od roku 2001 mieszka i pracuje w Szwajcarii. Aktualnie prowadzi zajęcia z historii i teorii fotografii na uniwersytetach w Bazylei i w Zurychu. Jest autorką ponad 80 artykułów, które ukazały się w różnych czasopismach i katalogach wystaw. Stale współpracuje z „artlukiem” i kwartalnikiem „Fotografia”.